Sagan: Fótbolta-Tetja spilar við púkana
Síðdegis í Reykjavík
Það var síðdegisbirta í Reykjavík og íslenska landsliðið í knattspyrnu var að æfa á gróskumiklum grænum velli umkringdur glæsilegum fjöllum. Leikmennirnir voru í góðum gír, sendu boltann á milli sín til að undirbúa sig fyrir næsta stórleik.
Púkarnir birtast
Skyndilega varð himinninn myrkur og rauður reykur birtist á vellinum! Úr reykinum stigu stríðnislegir púkar, augu þeirra glóandi af og hlátur þeirra bergmálandi yfir völlinn. “Við höfum heyrt að þið séuð góð í fótbolta,” sagði leiðtogi púkanna. “Getið þið sigrað okkur í sérstökum leik? Til að skora stig þurfið þið að telja áfram og aftur á bak! Ef það misheppnast munum við taka völlinn ykkar að eilífu!” Leikmennirnir voru í sjokki. Að telja fram og aftur á bak meðan þú spilar fótbolta? Það hljómaði ómögulegt!
Fótbolta-Tetjan mætir á svæðið
Rétt þegar þeir voru að missa vonina kallaði kunnugleg rödd út úr hliðarlínunni. “Ekki hafa áhyggjur, ég er hér til að hjálpa!” Það var Jón Fótbolta-Tetja, hinn goðsagnakenndi sérfræðingur í fótbolta og stærðfræði, glóandi af sjálfstrausti. Jón steig inn á völlinn. “Með liðheild og stærðfræðikunnáttu getum við sigrað Púkana!”
Leikurinn hefst
Púkarnir stilltu upp galdra stigatöflunni sinni, það var flautað til leiks og upphafsspyrnan tekin. Íslenska liðið skoraði fyrsta markið en leiðtogi púkana rétti upp hönd og sagði: “Bíðið! Til að halda þessu marki verðið þið að telja áfram frá 1 til 5!” Leikmennirnir hikuðu en Jón Fótbolta-Tetja aðstoðaði þá. “Við skulum telja saman! 1, 2, 3, 4, 5!” Markið hélst á stigatöflunni og púkarnir nöldruðu hvern við annan. Púkarnir skoruðu næst og sögðu montnir. “Nú þurfið þið að telja aftur á bak frá 5 til 1, eða tapa marki!” Jón Fótbolta-Tetja leiddi liðið: “5, 4, 3, 2, 1!” Stigatöflan hélst jöfn, nú voru bæði liðin búin að skora eitt mark.
Áskoranirnar eflast
Leikurinn varð ákafari eftir því sem púkarnir beittu fleiri brögðum. “Teljið áfram frá 11 til 20 til að halda næsta markinu ykkar!” Íslensku leikmennirnir og Jón Fótbolta-Tetja sögðu allir í kór: “11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20!” Púkarnir stundu en gátu ekki tekið markið af íslenska liðinu. Jón og leikmennirnir unnu saman að því að leysa allar áskoranirnar. Börnin sem horfa töldu líka upphátt til að hjálpa liðinu sínu. “6, 7, 8, 9, 10” og “10, 9, 8, 7, 6” bergmálaði yfir völlinn.
Lokaáskorunin
Staðan var jöfn og aðeins nokkrar sekúndur eftir. Púkarnir reyndu sitt síðasta bragð. “Teljið aftur á bak frá 20 til 11, eða þið tapið leiknum!” Jón Tetja brosti og sneri sér að leikmönnum og öllum áhorfendunum. “Við skulum gera þetta saman!” “20, 19, 18, 17, 16, 15, 14, 13, 12, 11!” Þau hrópuðu öll í kór: Ísland vinnur! Púkarnir hurfu aftur inn í rauða reykinn þaðan sem þeir komu og muldruðu: “Næst munum við gera það erfiðara!” Íslensku leikmennirnir lyftu Jón Fótbolta-Tetju í kóngastól; “Þakka þér, Jón Fótbolta-Tetja! Við hefðum ekki getað gert það án þín - og stærðfræði!” Jón brosti. Sjáumst öll á næsta ævintýri!